Metformina w ciąży chorej na cukrzycę ciężarnych?
Wpływ różnych leków doustnych hipoglikemizujących na matkę i płód nie jest dostatecznie poznany. Ostatnie doniesienia wskazują, że zastosowanie metforminy u kobiet otyłych w ciąży z powodu cukrzycy ciężarnych jest bezpieczne, a dziecko w okresie dorastania ma mniejszą skłonność do depozytowania tłuszczu wisceralnego (wewnątrz jamy brzusznej) w stosunku do tych nastolatków, których matki w okresie ciąży leczone były insuliną. Metformina przechodzi przez łożysko i tym samym może oddziaływać bezpośrednio na płód, glibenklamid z kolei przechodzi, ale w stosunkowo niewielkim stopniu. Z kolei, duża masa cząsteczkowa insuliny, decyduje o nieprzechodzeniu tego hormonu przez barierę łożyskową, lecz wysokie glikemie u matki chorej na cukrzycę są także udziałem płodu, zmuszając jego niedojrzały aparat wyspowy do nadmiernej produkcji insuliny.
Płód jest narażone na oddziaływanie wielu czynników toksycznych powodujących szczególnie we wczesnej fazie rozwoju embrionalnego wady rozwojowe. Dochodzi świadomej lub nieświadomej, ekspozycji na różne środki chemiczne (np alkohol, nikotyna, narkotyki) i leki. Szczególne zagrożenie dla płodu występuje w pierwszym trymestrze ciąży. Również i w późniejszych jej okresach skutki zażywania niektórych leków i związków chemicznych mogą być niebezpieczne zarówno dla matki, jak i płodu. Z drugiej strony, niedostatek wiedzy o bezpieczeństwie i skuteczności leków skłania lekarzy do unikania przepisywania kobietom w ciąży potrzebnych medykamentów lub przepisywania ich w zbyt małych dawkach. Stwarza to również zagrożenie zarówno dla kobiety, jak i dla płodu.