archiwum
Dzieci chorują jak dorośli, a dorośli jak dzieci
Cukrzyca typu 2 (dorosłych) zdarza się 4 razy częściej u osób otyłych. Spadek masy ciała powoduje poprawę, a niekiedy nawet cofnięcie się objawów choroby. Tym niemniej, osoby z prawidłową wagą również chorują na cukrzycę typu 2. Wymagają oni zmodyfikowanego postępowania terapeutycznego i wykluczenia ostrego deficytu lub braku własnej nieuszkodzonej insuliny. Oznacza to, że i dorosły choruje jak dziecko ( ma typ1 cukrzycy) i odwrotnie dzieci chorują na cukrzycę tak jak dorośli (maja typ 2 choroby cukrzycowej). To ostatnie zjawisko w ostatniej dekadzie uległo lawinowemu nasileniu do tego stopnia, że władze szkolne w wielu krajach Unii i USA zabroniły sprzedaży w szkolnych sklepikach „fast foodów” (chipsy, frytki, hamburgery, pizze, zapiekanki, hot dogi), batoników, ciastek i wielu innych produktów wysoce cukrzyco-twórczych. Oczywiście w to miejsce proponują produkty żywnościowe i napoje, może nie tak smaczne, ale prozdrowotne, które w zamyśle mają zmienić nawyki żywieniowe naszych dzieci i ich preferencje podniebienne. Ma to zmniejszyć epidemię otyłości z następową cukrzycą w społeczeństwach dobrobytu. Epidemia ta niestety lawinowo narastająca generuje w późniejszym wieku inwalidztwo z powodu udarów mózgu, zawałów serca, amputacji nóg, ślepoty siatkówkowej, czy niewydolności nerek, czego już nie wytrzymuje budżet nawet najbogatszych państw świata. Zatem o wiele łatwiej i taniej jest zapobiegać niż leczyć, co swojsko brzmi: „mądry Polak przed szkodą”. W tych okolicznościach, my profesjonalnie uprawiający medycynę, musimy dać społeczeństwu nie tylko „wędkę” (konkretną wiedzę), ale i nauczyć jak „łowić ryby” (przełożenie tej wiedzy na umiejętność zastosowania na co dzień w swoim życiu).
dr Zygmunt Trojanowski