ul. Zgierska 2/8, 91-002 Łódź


dr n. med. Zygmunt Trojanowski

specjalista chorób wewnętrznych i diabetologii


dietetyk - Urszula Sobiecka-Trojanowska
porady dietetyka w zakresie chorób cywilizacyjnych

Zapisy nr tel.: 602-395-601

PRYWATNY GABINET LEKARSKI

ul. Zgierska 2/8, 91-002 Łódź


dr n. med. Zygmunt Trojanowski
specjalista chorób wewnętrznych i diabetologii

dietetyk - Urszula Sobiecka-Trojanowska
porady w zakresie chorób cywilizacyjnych

PRYWATNY GABINET LEKARSKI

Co z tą stopą cukrzycową?

Na cukrzycę choruje już 3 mln Polaków, w tym 550 tysięcy jest niezdiagnozowanych, zatem nieświadomych choroby. Wysokie cukry nie bolą, a na co dzień mamy do czynienia z rozpoznaniem choroby cukrzycowej w chwili kiedy chory zgłasza się z powodu dolegliwości wynikających z komplikacji cukrzycy. Do 2030 roku będziemy mieli w Polsce 7 mln nowych zachorowań na cukrzycę typu 2, 9 mln nowych zachorowań na nowotwory i 10 mln przypadków udaru mózgu i choroby wieńcowej serca. Powszechne jest traktowanie cukrzycy, jako problemu podwyższonych stężeń cukru we krwi. Ponad połowa chorych na tę chorobę ma już w chwili rozpoznania pierwsze objawy powikłań, które rozwijają się przez 5-10 lat. Wynika to ze zbyt późnego rozpoznania.

Następstwem postępu choroby są komplikacje: ślepota, uszkodzenie nerwów, konieczność dializoterapii, niewydolność krążenia, schorzenia układu sercowo-naczyniowego, zawały czy udary, amputacje kończyn dolnych. Największy problem stanowi leczenie zespołu stopy cukrzycowej, bo nie mamy sieci gabinetów zespołu stopy cukrzycowej i nie każdy lekarz rutynowo bada stopy cukrzyka. Polska jest jedynym krajem Unii Europejskiej, w którym liczba amputacji wzrasta. W naszym kraju przeprowadza się blisko 8 amputacji nóg na 100 tyś. mieszkańców, w Danii - 2, a Hiszpanii i Holandii - 1. W 97 % przypadków przyczyną amputacji kończyn jest miażdżyca ze współistniejącą niewyrównaną cukrzycą. W Polsce w 2012 r. wykonano 12 tyś. amputacji nóg w wyniku niedrożności naczyń spowodowanych przez miażdżycę naczyń obwodowych, przeważnie ze współistniejącą, niewyrównaną cukrzycą. Nie jest to de facto schorzenie chirurgiczne, najczęściej wymaga żmudnego, długotrwałego leczenia zachowawczego a tzw. małe amputacje wykonuje się w sytuacji zagrożenia całej kończyny. Większość środków przeznaczonych na leczenie stopy cukrzycowej jest przypisana do oddziałów chirurgicznych. Nadal amputacja kończyny przynosi szpitalowi zysk, w odróżnieniu od sytuacji, kiedy pacjent trafia do szpitala i wychodzi z niego z zachowaną stopą. Chory ze stopą cukrzycową na podłożu niedokrwiennym powinien być poddany zabiegowi naczyniowemu, mieć założony stent lub protezę naczyniową w kończynie dolnej. Niestety chorzy na cukrzycę trafiają na chirurgię w stanie ciężkim, z zakażeniami, z ropowicą, także niewłaściwie leczeni, z niewyrównaną cukrzycą. Dobrze byłoby do zabiegu wyrównać chorobę, ale często jest to niemożliwe z powodu stanu ropnego i kończy się wysoką amputacją. W okolicznościach, kiedy chory nie jest zagrożony utratą życia należy wykonać posiew i antybiogram z wydzieliny rany, oczyszczać ją i co najmniej 3 razy w tygodniu zmieniać opatrunki zgodnie z obowiązującymi zasadami aseptyki, następnie rzadziej, co 3-4 dni. Prawidłowo przeprowadzona zmiana opatrunku w większości przypadków musi trwać pół godziny. Samo odkażenie i opracowanie rany zajmuje piętnaście minut a zastosowanie kompresjo terapii, odciążenia czy potrzeby terapii podciśnieniowej, komory hiperbarycznej to przedłuża wizytę do godziny. Sukces w leczeniu ran stopy cukrzycowej jest funkcją czasu. W przychodniach chirurgicznych całkowity czas wizyty, gdzie zmiana opatrunku jest jej elementem wynosi 10-15 minut. Każda faza gojenia rany może wymagać innego opatrunku, tymczasem w wielu przypadkach jeden rodzaj opatrunku jest stosowany na każdym etapie gojenia rany. Standardem stało się powierzanie zmiany opatrunku pacjentowi bądź jego rodzinie. Opóźnienie w podjęciu leczenia pogarsza rokowania pacjenta. Zazwyczaj pacjent trafia do lekarza po kilku miesiącach, kiedy ma już wtórne zakażenie, owrzodzenie jest większe, często konieczne jest wykonanie małej amputacji. W przypadku zespołu stopy cukrzycowej o etiologii niedokrwiennej czas do podjęcia rewaskularyzacji jest kluczowy dla uratowania kończyny. Chorzy powinni mieć wykonany zabieg udrożnienia do 10 dni od rozpoznania niedokrwienia nogi, ale w sytuacji ostrego niedokrwienia zabieg musi być wykonany z dnia na dzień w trybie pilnym. Musi być stała współpraca z wiodącym ośrodkiem angiologicznym (chirurgia naczyniowa). Często niezbędne badania diagnostyczne pacjenci muszą przeprowadzić na własny koszt, co maksymalnie skraca czas do podjęcia decyzji o operacji. W stopie cukrzycowej neuropatycznej podstawą leczenia jest odciążenie kończyny, wielu lekarzy nie zwraca na to uwagi, koncentrując się jedynie na leczeniu miejscowym. Podobnie w przypadku owrzodzeń żylnych, gdzie nie zastosowanie kompresjo terapii zagraża recydywą. Możliwość leczenia czy też wykonywania małych amputacji w warunkach ambulatoryjnych, kiedy po wizycie pacjent udaje się do domu jest na dzień dzisiejszy koniecznością. Tymczasem płatność za procedury jest tak ustawiona, że amputacja palca stopy musi być wykonana na bloku operacyjnym. NFZ powinien 3 krotnie wyżej wyceniać właściwie wykonaną procedurę zmiany opatrunku w ranie przewlekłej i kontraktować ją w warunkach gabinetu stopy cukrzycowej, który de facto stanowi gabinet zabiegowy z pełną aseptyką postępowania. Z drugiej strony powinien monitorować postęp gojenia rany i uzależniać zapłatę świadczenia od zakończenia leczenia, tj. od zamknięcia owrzodzenia. Wymusiłoby to poprawę skuteczności leczenia a dla systemu byłoby kilkakrotnie tańsze. Czas na zmiany.

 

Przy wyniku ponad 20 pkt ze względu na wysokie ryzyko cukrzycy zgłoś się do diabetologa w celu weryfikacji.

Nasze pasje i zainteresowania

Nasze biebrzańskie peregrynacje - in memoriam

Bagna i torfowiska Biebrzy, jej fauna i flora unikatowe w skali świata, depozyt natury dla przyszłych pokoleń. Wszechobecna komercja nieproszona i nachalna wciska się zewsząd za sprawą ludzi, którzy posiadając pieniądze uważają, że są koroną stworzenia. Zatem wszystko im wolno i wszystko im się należy. Obca im jest zasada życia, jaką na 300 lat przed Chrystusem wyartykułował Epikur: umiarkowanie uważamy za największe dobro nie dlatego, abyśmy w ogóle mieli poprzestawać na małym, ale dlatego, żebyśmy nauczyli się żyć skromnie w przeświadczeniu, że najlepiej korzystają z dóbr ci, którzy ich najmniej pożądają. Uczmy się cieszyć każdą chwilą, która nie jest bolesna… Chciałoby się rzec: co za czasy, co za ludzie. Czasami nie mogę oprzeć się wrażeniu, że żyjemy w eschatonie.

Więcej…

Listy Pliniusza Młodszego do Kalpurni I w.n.e. (z cyklu oblicza mistrzów)

…Pliniusz zapewnia swoją Kalpurnię. Piszesz, że moja nieobecność niemało Cię dręczy, a jedyną pociechę w tym znajdujesz, że zamiast mnie masz moje zwoje i nieraz nawet kładziesz je na tym miejscu, gdzie ja sam przebywałem. Dobrze mi, że mnie szukasz, miło, że zadowalasz się taką pociechą.

Więcej…

List Gustawa Flauberta do Colet (z cyklu oblicza mistrzów)

…mężczyzna kochający swą praczkę będzie z nią zaznawał rozkoszy, mimo iż będzie wiedział, że jest głupia; ale jeżeli kobieta kocha prostaka, jest to zapoznany geniusz, dusza wybrana itd., tak iż wskutek tej wrodzonej skłonności do zezowania nie widzą one prawdy, gdy ją się spotyka, ani piękna tam, gdzie ono się znajduje.

Więcej…

List Wolfganga Amadeusza Mozarta do Konstancji (z cyklu oblicza mistrzów)

Tymczasem wszystkiego dobrego - korzystaj ze swojego
błazna stołowego, ale myśl o mnie, mów o mnie i kochaj
mnie zawsze tak, jak ja zawsze będę kochał moją
Stanzi-Marini i jej... Stu!... knaller..., paller..., sznip..., sznap...,
sznur..., sznepperl..., snai!

Więcej…

Lili Marleen – szlagier czasu strasznej wojny

Norbert Schultze skomponował muzykę do piosenki „Lili Marleen” w 1938 roku do tekstu Hansa Leipa z 1915 r. Piosenka stała się wielkim przebojem muzycznym w czasie II wojny światowej. Zawdzięczała go nie tylko własnej urodzie, ale i ekspresyjnemu wykonaniu aktorki niemieckiej o obywatelstwie amerykańskim - Marleny Dietrich, występującej dla żołnierzy amerykańskich.

Więcej…

Dietetyka

Ogólne zasady żywienia w cukrzycy cz.2

Tłuszcze należy spożywać w ograniczonych ilościach. Ich głównym źródłem powinny być oleje roślinne i margaryny miękkie. Oliwa z oliwek i olej rzepakowy zawierają jedno-nienasycone kwasy tłuszczowe, mogą być więc spożywane na surowo lub stosowane do obróbki termicznej potraw. Olej słonecznikowy i sojowy to źródło wielonienasyconych kwasów tłuszczowych, dlatego powinny być spożywane jedynie na surowo. Nie zaleca się spożywania smalcu i słoniny. Zawartość tłuszczu w diecie chorego na cukrzycę powinna dostarczyć 30–35% wartości energetycznej diety. Tłuszcze nasycone powinny stanowić mniej niż 10% wartości energetycznej diety.

Więcej…

Ogólne zasady żywienia w cukrzycy cz.1

Stanowisko lekarzy jest takie, że żywienie chorych z cukrzycą opiera się na zasadach racjonalnego żywienia ludzi zdrowych. Normy dziennego zapotrzebowania na energię, podstawowe składniki odżywcze, a także witaminy i składniki mineralne są opracowane i od dawna dostępne. Naszym celem jest doprowadzenie do sytuacji, gdzie szacunkowo (dawnej mówiło się „na oko”) można ocenić na podstawie menu dziennego, mianowicie jaka była kaloryczność dzienna, czy nie za duża w stosunku do spalania cukru przez organizm i czy niezbędne składniki tj, główne grupy pokarmowe (białka, tłuszcze i właśnie węglowodany złożone) makro i mikroelementy, witaminy i woda zostały w należny sposób uzupełnione.

Więcej…

Nadmiar przeciwutleniaczy może szkodzić

Większość doniesień prasowych podkreśla pozytywne skutki zjadania przeciwutleniaczy. Dzieję się tak, gdy naszym głównym źródłem przeciwutleniaczy jest żywność. Jeżeli jednak przesadzimy z przyjmowaniem przeciwutleniaczy jako suplementów, może to wywołać również negatywne skutki – donoszą naukowcy z Kansas State University. Badacze sprawdzali możliwość poprawienia metabolizmu mięśni szkieletowych, poprzez wykorzystanie przeciwutleniaczy. Paradoksalnie okazało się, że zbyt duża dawka przeciwutleniaczy daje efekt odwrotny. Przeciwutleniacze usuwając ze środowiska nadtlenek wodoru, który co prawda jest silnym utleniaczem, ale z drugiej strony wspomaga rozszerzanie się małych naczyń krwionośnych.

Więcej…

Jeszcze raz o żywieniu z epoki paleolitu

Bardzo interesującym zjawiskiem jest rozwój ruchu paleo, którego zwolennicy odrzucają oficjalny paradygmat medyczno-żywieniowy i jego narzędzia badawcze, jako błędne z antropologicznego i ewolucyjnego punktu widzenia.

Więcej…

Zdrowe odżywianie – krytycznie

Zalecenia dotyczące tzw. „zdrowego odżywiania” wyrządziły ludziom wiele złego, a współczesna nauka o żywieniu stwarza jedynie pozory naukowości. Historia zmagań konkurencyjnych paradygmatów: hipotezy węglowodanowej i hipotezy tłuszczowo-cholesterolowej w leczeniu chorób cywilizacyjnych jest pouczająca. Ta pierwsza wywiedziona z badań nad otyłością, koncentrowała się nad szkodliwą rolą węglowodanów, których nadmiar w diecie powoduje problemy z przemianą materii i w rezultacie otyłość i cukrzycę typu 2 – oraz przyczynia się do wielu schorzeń cywilizacyjnych. Hipoteza tłuszczowo-cholesterolowa jest jej zaprzeczeniem. Wywiedziona z poszukiwań przyczyn choroby wieńcową za problemy zdrowotne obwinia tłuszcze, szczególnie tłuszcze nasycone. To one mają wywoływać choroby serca, bo podnoszą poziom „złego” cholesterolu oraz powodują otyłość (teoria bilansu energetycznego).

Więcej…

Licznik odwiedzin

735186
dzisiajdzisiaj174
wczorajwczoraj110
w tym tygodniuw tym tygodniu442
w tym miesiącuw tym miesiącu3291