Nadmiar soli kuchennej i sodu (Na) w produktach spożywczych znacznie osłabia działanie leków przeciw nadciśnieniu

Nadal zalecamy chorym ograniczenie spożycia soli kuchennej (chlorku sodu). Zmniejszenie spożycia soli o 5g dziennie (zawartość płaskiej łyżeczki od herbaty) uratuje 250 tyś. osób przed udarem. a 3 mln przed zgonem wieńcowym na całej kuli ziemskiej co roku. Ograniczenie zawartości soli w diecie nie zależy wyłącznie od indywidualnych konsumentów, bowiem aż 75% spożycia dobowego zależy od zakupu już przetworzonych i dosalanych pokarmów. Istnieje zatem konieczność interwencyjnych zmian w prawie, dotyczącym produkcji żywności.

Homo-sedens czyli zgubny wpływ braku codziennej rewitalizującej aktywności mięśniowej

 

Siedzenie to czynność zajmująca osobom dorosłym ogromną ilość czasu. Dorośli potrafią oglądać telewizję, pracować przy komputerze, jeździć samochodem, czy też jeść większą część dnia. Z tych złych nawyków, długi czas oglądania telewizji wiąże się z największym wzrostem ryzyka rozwoju otyłości i cukrzycy typu 2.

Ciekawostki żywieniowe

Naukowcy wykazali znamienną poprawę czynności śródbłonka małych tętnic (wewnętrzna wyściółka w bezpośrednim kontakcie z płynącą krwią) u spożywających orzechy włoskie. Orzechy włoskie zawierają szczególnie dużo wielonasyconych kwasów tłuszczowych włączając w to kwas alfa-linolowy, posiadający dodatkowe właściwości przeciwmiażdżycowe. Niestety konsumowane w nadmiarze długotrwale podwyższają cukry.

Z kolei jegomość seler okazał się niezwykle pomocny w diecie osób, których problemy z ciśnieniem wynikają z przewlekłego stresu, co w dzisiejszych czasach jest zjawiskiem nagminnym.

Każdy stan zapalny w organizmie, czy infekcja znacznie destabilizują cukrzycę

Np. parodontoza - jest to jedna z chorób przyzębia sprawiająca wiele trudności w leczeniu i powodująca jego stopniowe niszczenie. Pierwszymi objawami jest zaczerwienienie i zapalenie brzegów dziąseł przylegających do zębów. Wyleczenie infekcji tkanek okołozębowych wpływa na poprawę wyrównania glikemii u chorych na cukrzycę, a wskaźnik długotrwałego wyrównania choroby - HbA1c, zmniejsza się o 1,1%.

Czynniki zagrożenia cukrzycą typu 2

• wiek > 45 lat, BMI > 25 kg/m2, FBM(tłuszczowa masa ciała)>25%
  u mężczyzn i u kobiet >35%
• obwód w talii u mężczyzn >102cm, u kobiet> 88cm
• cukrzyca u krewnych pierwszego stopnia
• brak aktywności fizycznej
• cukrzyca ciężarnych w wywiadzie
• nadciśnienie tętnicze RR> 150/90 mmHg
• zespół policystycznych jajników
• rozpoznany stan przedcukrzycowy
• zaburzenia lipidowe: cholesterol>200ng% i trójlicerydy>150mg%

Profilaktyczna oftalmoskopia dna oczu, celem ujawnienia retinopatii cukrzycowej

• w cukrzyca typu 2 w momencie stwierdzenia cukrzycy, a następnie raz w roku, gdy wszystko jest w porządku, w okolicznościach nieprawidłowego wyniku badania okulista sam określa częstość wizyt kontrolnych.
• w cukrzycy typu 1 w ciągu 3-5 lat od diagnozy, kiedy pacjent ukończył 10 lat, a następnie raz w roku.
• w ciąży z wcześniej istniejącą cukrzycą, jeszcze przed zajściem w ciążę i w ciągu pierwszego trymestru, następnie w zależności od wyników badania w pierwszym trymestrze.

Co to znaczy – „otyłość metaboliczna”

Można być metabolicznie otyłym nie będąc osobą otyłą czy z nadwagączyli mieszcząc się w zakresie prawidłowych wartości BMI (19 – 25 kg/m²). Niektóre osoby szczupłe maja tendencję gromadzenia tkanki tłuszczowej w okolicy brzucha, co skutkuje pojawieniem się oporności tkanek na insulinę, zbyt wysokim wydzielaniem insuliny przez trzustkę, podwyższonym stężeniem cholesterolu i nadciśnieniem tętniczym. Otyłość metaboliczna (przy prawidłowym ciężarze ciała) charakteryzuje się:

• nagromadzeniem tkanki tłuszczowej w okolicy brzucha przy prawidłowym wskaźniku BMI odsetkiem tkanki tłuszczowej powyżej 35% masy ciała
• insulinoopornością i nadmiarem insuliny we krwi
• stężeniem triglicerydów powyżej 150 mg/dl
• podwyższonymi wartościami ciśnienia tętniczego krwi

Można zakwalifikować takich pacjentów do grupy o podwyższonym ryzyku miażdżycy czy cukrzycy typu 2.

Normy kliniczne: bezwzględnej (w kg tk. tłuszczowej) i względnej (w% tk.tłuszczowej) masy tłuszczowej ciała (FBM), w odniesieniu do całkowitej masy ciała kobiet i mężczyzn w tym z zespołem metabolicznym i cukrzycą typu 2

• FBM normy dla mężczyzn:
  
  prawidłowa: 10 – 20 % (8 – 16 kg)
  
  w nadwadze : 20 - 25 % (16 – 22,5kg)
  
  w otyłości : > 25 % (>22,5 kg)

• FBM normy kobiet:
  
  prawidłowa: 20 – 30 % (14 – 24 kg)
  
  w nadwadze: 30 – 35% (24 – 28 kg)
  
  w otyłości: > 35% (>28 kg)

Laboratoryjne kryteria rozpoznawania cukrzycy

• poziom cukru losowy (np. u nas w lecznicy) powyżej 200 mg/dl (11,1 mmol/l) przy współistnieniu klinicznych objawów przecukrzenia (odwodnienie, pragnienie, wielomocz, kurcze mięśniowe itd.)
• poziom cukru na czczo powyżej 126 mg/dl (7,0 mmol/l) – powtórzony dwukrotnie
• poziom cukru w 120 minucie doustnego testu tolerancji glukozy powyżej 200 mg/dl (11,1 mmol/l)

Wysokie cukry nie bolą lecz ich następstwa

Cukrzyca typu 2 pozostaje nierozpoznana przez wiele lat, ponieważ przecukrzenie (hiperglikemia) rozwija się stopniowo i nie wywołuje niepokojących objawów. W wielu przypadkach objawy w ogóle nie występują, są tak słabo nasilone, że pozostają niezauważone przez chorego. O rozpoznaniu decydują wówczas badania laboratoryjne, lub z glukometru. U części chorych z kolei, o rozpoznaniu decydują badania wykonane z powodu innego problemu zdrowotnego (np. okulista, dermatolog, urolog).

U osób z bezobjawową cukrzycą ( chodzisz po ulicy, masz wysokie cukry i nic o tym nie wiesz) występują przewlekłe powikłania typu mikrowłośniczkowego (najdrobniejsze naczynia), jak i makroangiopatia (przyśpieszona miażdżyca zatykająca odżywcze tętnice dla serca, mózgu czy nóg). Zatem cukrzyca to nie choroba cukru, lecz zagrażająca inwalidztwem i kalectwem choroba serca i naczyń.

Nasza rekomendacja: przyjdź do nas i daj się zbadać, a my odpowiemy czy jesteś chory lub w jakim stopniu zagrożony cukrzycą

Ustalenie rozpoznania często wymaga kilkakrotnych pomiarów glikemii (poziomów cukru we krwi), lub doustnego testu tolerancji glukozy, co wydłuża czas do rozpoczęcia leczenia oraz zwiększa jego koszty. W naszym zespole leczniczym ( lecznica Polskiego Stowarzyszenia Diabetyków w Łodzi; Zgierska 38; t:42-654-09-79), dzieję się to o wiele szybciej, a wielowątkowe leczenie jest wdrażane natychmiast. Oznacza to, że choroba, która nie trwała zbyt długo, może być zaleczona (z nadzieją na odstawienie insuliny i innych leków farmakologicznych), w pozostałych przypadkach skutecznie wyrównana z dobrą prognozą na starość bez zawału, udaru, czy amputacji. Możesz mieć cukrzycę po-posiłkową i nic o tym nie wiedzieć, a powikłania nie leczonej cukrzycy mogą rozwijać się podstępnie. Cofnięcie tych komplikacji, jak i zaleczenie samej cukrzycy jest możliwe tylko do pewnego czasu. Później nie ma już odwrotu!

 

Nowe kryterium diagnostyczne cukrzycy
hemoglobina glikowana HbA1c

Cukrzycę rozpoznajemy, gdy stężenie HbA1c wynosi powyżej 6,5%. Osoby, u których stężenie HbA1c jest pomiędzy 6,0% a 6,5% stanowią grupę zwiększonego zagrożenia cukrzycą. Odpowiada to stanowi przedcukrzycowemu, który zdefiniowano jako nieprawidłową glikemię na czczo, lub nieprawidłową tolerancję glukozy. U osób tych konieczne są działania profilaktyczne zmniejszające zagrożenie cukrzycą. U osób ze stężeniem HbA1c powyżej 6,0% ryzyko to określa się jako bardzo duże. Bardzo dobre leczenie cukrzycy, to HbA1c do 7%, pomiędzy 7% a7,5% można określić je jako dobre, pomiędzy 7,5% a 8% HbA1c jako dostateczne, powyżej 8% HbA1c jako złe leczenie cukrzycy.